Het is zover- ik zal weer over je schrijven:
over hoe ik al je woorden het liefste
zou willen zien verstenen. Ze zou willen
onderbrengen in een pot sterk water tot ik ze
dromen kon.
Over hoe ik je hand in mijn zij zou willen
graveren, misschien zelfs de streling zou
willen tatoeëren.
Of moeilijker nog: hoe ik de ruimte tussen
jou en je lakens zou willen vastnaaien, en het gevoel van:
daartussen hoor ik.
Het kan niet dus geef me je mond
dan stippel ik de toekomst erop uit met
het achterste van mijn tong.
Hoi Djoeke, ik kwam vandaag via via op je log en je verraste me, hoop niet dat je het erg vind en je laatste gedicht met een verwijzing naar je log geplaatst heb op dat van mij.
BeantwoordenVerwijderenKom zeker terug om te kijken welke dingen die je zag de woorden waard waren.
Groetjes,
Yvonne
Deze is heel mooi Djoeke!
BeantwoordenVerwijderen