buitenzinnen

het duurt enkele dagen
tel gerust minuten, uren die verstrijken met de wijzers
waarnaar jouw vingers, als tinnen soldaatjes,
marcheren als jij niet weet
waar de tijd is en wanneer de ruimte weer tot leven komt

vrees maar niet de dingen die koud zijn van buitenwind
hoe ze ook proberen je te laten sidderen, zich verstoppen
in kleine hoekjes, onder stenen met kruipend ongedierte,
of zelfs in het warme schuim van het bad,
maak je maar geen zorgen over buiten
en binnen zal ik er zijn met het licht.

de knop die de dageraad misleidt, en jou
de donkere nachten niet laat zien, of enkel vergeten.
dat jouw stem en adem in het sissende vacuum
van onmacht en de wil jouw tinnen soldaatjes vreedzaam
de wereld te laten veranderen en als het maar even kan
jezelf.