Bemoeigedicht

eigenlijk is roken
niets anders dan versneld de dagen plukken
en het perk leeg achterlaten
zoals in duigen vallen een dode metafoor is
-wat is een duig nog
tegenwoordig-
zo is een graf
met nog narokende dagen in een vaas

mijns inziens nog best een idee voor SIRE

wezend leven

als ze alleen was of dacht
te zijn
dan bleek ze
extensief te leven

als kleine stukjes tekst zonder
wit, zonder doel
-het leven is,
intensief-
anders is het niets

vader in de zak, moeder verkocht
een metafoor
ze was alleen

de dievegge prostituee uit berlijn

Een punt achter mijn komma

Ik vul de lege ruimte achter de komma
met punt.
enkel zeg ik dot, point, een cirkel
geen haken en ogen.
ik wil een einde aan de lege omhulsels,
van bijzinnen die
net als bijrijders niets bijdragen
en doe het
omdat niets afsluitender is dan stoppen.

Ze had het warm en wilde kouder
en hoewel er meerdere opties waren
lag deze voor haar hand
ze zwom naar de diepte waar ze pas op een meter of
twee verkoeling vond want de warmte
drong door alles heen.

Daar rustte ze een poosje, en het was nostalgisch
bijna alsof ze zo de wereld zou kunnen bellen
(zo onder water)
alsof ze zou kunnen bellen en zeggen dat er
onder water in de koelte eigenlijk maar weinig was
wat bewoog.

Er waren dingen die ze kon doen
toen ze toch maar boven kwam en de zon
haar verblindde
wat niet uitmaakte;
er waren jongens met een bal
en er waren wolken.

ze tuurt haar ogen tot bloedens toe
tarwe aan liefde ligt
in de goot en ze smeekt om sprinkhanen

als de getijden komen ze en gaan,
en zij blijft staan
en vergeet te hopen
toch zijn de laatste regels van haar gedicht
geen moment hetzelfde

het er is

wij lopen daar als twee mijn lieve
liefste jij
met armen en benen
(en vingers en tenen en een
karakter en een gezicht-
of veel)
wij lopen maar, ik denk
blootsvoets op steentjes
tussen zand,
met takjes en van dat zachte groene fijne
en we zeggen niets meer of veelal
kleine woorden en knikken alsof we zijn vergeten
als iets wat niet meer bestaat maar toch nog is een sok
of zo iets
en wat eigenlijk volmaakt is
omdat het er zo is